Wat is BeeldDenken

Wat is BeeldDenken?

De meeste van ons denken in de vorm van woorden en begrippen. Voor een aantal van ons is dit echter anders.
Beelddenkers denken niet in woorden en begrippen maar in beelden en gebeurtenissen. Ook staat beelddenken tegenover begripsdenken en abstractie.

Beelddenken is een andere manier van denken. Het is fundamenteel anders omdat er op een visuele manier gedacht wordt.
Je zou het ook ruimtelijk denken kunnen noemen.

Waar velen bij het woord tuin aan de letters T_U_I_N denken, zien beelddenkers daadwerkelijk een tuin voor zich met daarin een gazon, bomen, bloemen, insecten, een vijver, de wind die waait, een vliegtuig dat over komt en noem maar op. 

Beeldenkers denker meer via een onbewuste gedachtengang, waarbij dit bij de begripsdenkers meer via een bewuste gedachtengang wordt gedaan.

Het onbewuste verwerkt met veel grotere snelheid dan het bewuste denken. 'Beelden, gevoelens, bewegingen, verhoudingen en eerdere ervaringen' kunnen dan achtereenvolgens door het hoofd flitsen, al dan niet met woorden (auditief denkend). Veelal zijn het gedachtegangen die onderdeel zijn van een geheel en als zodanig de 'beelden' ondersteunen.
Dat alles gebeurt binnen honderdsten van seconden (door het onbewuste). Doordat het bewuste minder wordt gebruikt, kan het ook eerder overbelast raken. Er kan dan behoefte aan een rustmoment ontstaan, waarin vaak voor zich uit gestaard wordt en er achtereenvolgens allerlei waarnemingen tot het bewuste komen, die worden verwerkt binnen het denkbeeld. Beelddenken kan ook begrijpend denken (niet te verwarren met begripsdenken) genoemd worden, waarbij alle denkbeelden worden begrepen ('zo is het') of juist niet. De denkbeelden passen dan wél, of juist niet in het denkbeeld (perspectief) als geheel. Vanwege die begrijpende manier van denken kan iemand zeer stellig zijn. In een discussie tussen een woorddenker en een beelddenker treedt vaak onderling onbegrip op.

In de wetenschap wordt beelddenken de visuele cognitieve stijl genoemd.

Beelddenken is in ons huidige onderwijsstelsel vaak erg moeilijk en dit kan voor problemen zorgen.
Beelddenkers zien namelijk een geheel voor zich, alle informatie komt tegelijk binnen en vandaaruit werken ze terug, via analyse terug naar het probleem of de casus die ze voorgelegd krijgen. Beelddenkers zien vaak zeer vlot een mogelijk oplossing, maar het onder woorden brengen is moeilijk. Iedere stap roep echter ook weer nieuwe beelden op.

In iedere klas bevinden zich wel 1 of 2 beelddenkers. Vaak is het voor deze leerlingen lastig om hun antwoorden te verwoorden.
Het omzetten van beelden naar taal kost tijd en energie. Daarnaast zijn beelddenkers snel afgeleid omdat ze bij iedere nieuwe associatie, nieuwe beelden zien. Op school wordt er dan vaak gesproken over een concentratieprobleem.
Er wordt vaak gedacht dat Beelddenken voorkomt bij Hoogbegaafden, getalenteerden, mensen met dyslectie en dat al deze mensen baat hebben bij een topdown benadering.

Voor veel beelddenkers is het opvolgen van opdrachten ook lastig. Er wordt vaak een meervoud van opdrachten in een keer gegeven. Zo wordt er bijvoorbeeld gezegd, "Hang je jas op, stop je tas in de locker, ruim je plantje op en kies een leesboek uit. "Dit zijn vier opdrachten die de beelddenker in gedachten helemaal voor zich ziet. Hij of zij trekt hierna de jas uit, hangt deze op en is in gedachte al klaar, waarna de rest vergeten lijkt te worden. Het helpt wel eens om ze de opdrachten woordelijk te laten herhalen.
Vaak wordt tegen deze kinderen gezegd "Waarom luister je zo slecht?" of  "Je hebt een concentratieprobleem".

De term Beelddenken bestaat al meer dan tachtig jaar en werd voor het eerst gebruikt door de Haagse logopediste Maria J. Krabbe. Zij werkte met kinderen met leerproblemen, zoals dyslexie, stotteren en schrijfproblemen. Volgens haar theorie denken mensen in beelden in plaats van taal.
Later werd haar werk voortgezet door Nel Ojemann, Montessori-leerkracht, docent van de eerste cursus tot remedial teacher te Amsterdam, pedagoog en psycholoog aan de Universiteit van Groningen. Zij ontwikkelde ook Het Wereldspel, een onderzoeksmethode waarmee je de beelddenkende leerling kunt signaleren.